Van twijfel naar overwinning
Ondanks dat je best weet hoe iets moet, loop je ook nog vaak in een valkuil. Zo ook ik. Het aanleren van dingen, veranderen van denkpatronen of gedrag gaat nu eenmaal met vallen en opstaan. Tijdens mijn coachingsopleiding leerde ik niet alleen anderen coachen, maar werd ik zelf ook gecoacht. Dat staat bekend als bijvangst, een aspect dat vaak onverwachte inzichten met zich meebrengt.
Onze laatste praktijkdag stond in het teken van een generale repetitie voor ons examen. Mijn vraagstuk dat ik zelf moest inleveren was deze keer niet moeilijk te raden; ik liep al even met mijn ziel onder mijn arm. Ondanks verschillende pogingen mezelf op te beuren bleef dat beklemmende gevoel bestaan, zonder dat ik precies wist waar het pijnpunt lag. Dankzij mijn scherpe medecursist kwam het probleem snel boven tafel.
Het verloopt niet zoals ik wil
Blijkbaar zag ik op tegen de Dam tot Dam loop, mijn eerste lange afstand die dat weekend op de planning stond. Ondanks wekenlange voorbereidingen en mijn enthousiasme verliep alles in de twee weken naar het evenement anders. De pre-run verliep rampzalig, ik was uitgeput na 11 km, had last van mijn voeten en een vervelende blessure die steeds terugkwam. Mijn oude schoenen waren versleten, en de nieuwe zaten nog niet lekker. Het beeld van de zelfverzekerde loper die 16 km zou volbrengen, kwam niet overeen met mijn gevoel. Geen rooskleurig vooruitzicht dus.
Tijdens de coachingsessie kreeg ik het regiemodel voorgeschoteld. De vraag was simpel: Kun je de situatie veranderen? Ja, doe het. Is het antwoord nee, kun je het dan accepteren? Ja, doe het. Zo niet, ga weg.
Soms heb je geen andere optie dan de situatie accepteren
Kon ik de situatie veranderen?
Nee, ik had alles al geprobeerd, zelfs die dag mijn lelijke hardloopschoenen aangetrokken om ze nog beter uit te lopen en de datum stond uiteraard ook vast.
Kon ik het accepteren?
Niet echt, want ik wilde gewoon fit zijn.
Als je het niet kunt veranderen of accepteren, ga dan weg.
Maar de Dam tot Dam loop overslaan was echt geen optie. Wat er ook zou gebeuren, ik zou hem lopen. Dus moest ik een stapje terug doen en de situatie accepteren. Ik had alles gedaan wat ik kon, en er viel niets meer te veranderen. Ik besefte dat ik me druk maakte om iets waar ik geen invloed op had. Het besef bracht opluchting en vrijheid, maar ik voelde me ook een beetje dwaas dat ik me hier zo druk over maakte. Het had zelfs mijn humeur beïnvloed.
Groei en ontwikkeling door kleine puzzelstukjes
Die dag ging ik lachend naar huis en dat weekend liep ik de Dam tot Dam loop met veel plezier. Over zes weken staat de halve marathon van Egmond op het programma. Ik ben hard aan het trainen en kijk ernaar uit. Natuurlijk vind ik het ook een beetje spannend, maar het doel is uitlopen en plezier hebben onderweg. De rest komt wel goed. En als ik weer in paniek raak, denk ik terug aan mijn coachsessie.
Soms zit je zo vast in een patroon dat je het zelf niet meer ziet. Het overkomt ons allemaal wel eens. Tijdens een coachtraject doorloop je verschillende sessies die als kleine puzzelstukjes samen jouw doel vormen. Het zijn vaak van die 'aha'-momentjes, zoals mijn realisatie over het accepteren van de situatie bij de Dam tot Dam loop. Ze zijn waardevol en helpen je elke keer een beetje meer te groeien.
Loop je ook ergens in vast? Neem contact op!
Herken je het gevoel dat je ergens vastloopt of jezelf in de weg zit? Aarzel niet om contact op te nemen. Tijdens een intake kunnen we er samen naar kijken.